Het weggooi tijdperk is voorbij

Al in 1972 riepen pioniers: Het weggooi tijdperk is voorbij. Mevrouw Benning uit Baarn begon bijvoorbeeld op eigen initiatief glas in te zamelen en in machines tot scherven te hakken.
Mevrouw Bennning had er de handen vol aan want steeds meer milieubewuste huisvrouwen zijn bereid om hun gebruikte glas voor dit doel op te potten.Zo vertelt Philip Bloemendal, de bekende stem van het Polygoon journaal in 1973.

 

 
En nu?
Bovenstaande beelden zijn nostalgie. Krap 5 jaar later wordt namelijk de eerste glasbak neergezet. Op 17 mei 1978 plaatste minister dr. L. Ginjaar in de gemeente Den Bosch de eerste officiële glasbak. Maar hoe staan we er nu voor?

Iedere Nederlander gebruikt jaarlijks 30 kilo glas. Dat zijn gemiddeld tussen de 85 en 110 lege flessen en potjes. Daarvan komt 78% in de glasbak terecht. De rest gooien mensen nog vrolijk bij het restafval. Helaas! Jammer! Such a waste, want dan kan er niets nieuws gemaakt worden van het glas. Terwijl glas juist een grondstof is die oneindig herbruikt kan worden. Glas hoeft in principe nooit afval te worden.

Oneindig glas
Glas recyclen kost weinig moeite. Je mag flessen en potjes met deksel in de glasbak gooien en over restjes jam of sambal doen ze ook niet meer moeilijk, die worden er meteen uitgebrand.

 

 
Maar die tasjes dan?
Maar stel je gaat naar de glasbak en je gooit je glaswerk erin. Wat doe je dan met de plastic tas waar de flessen in zaten? Met die plaksmurrie die erin achterblijft, gooien de meeste mensen de plastic tas meteen weg. Geschenk met Verhaal heeft daar een heel goede oplossing voor: een Super tas. Binnenkort vertellen we je er alles over.
Kijk ondertussen onderstaand filmpje, echt leuk om te zien. Let op de prachtige woordspelingen en op de man die in zijn eentje met blote handen zorgt voor de eerste glasafval-zuivering.